Mijn debuut op de hele triatlon: 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen, 42 km hardlopen.
Het zwemmen ging erg makkelijk. Ik had telkens de neiging om gewoon weg te zwemmen, maar dat zou toch niks opleveren. Daarom maar energie sparen in de voeten van de eerste zwemmer en mij niet laten verleiden. Dus na 1,1 km als tweede uit het water voor de “landlap”, oftewel 10 meter over het strand lopen om aan het publiek te laten zien dat we nu nog fris zijn.
Na de tweede keer het ronden van de verste boei zag ik aan de rechterkant iemand met het nummer 2 op de badmuts passeren. Ah .. Gerrit Schellens, na 5 overwinningen zal die de weg wel weten, dus bij hem in de benen gekropen. Erg relaxed zwom ik zo naar de haven en kwam als 2e uit het water. Omdat Gerrit zijn wetsuit wisselde voor de tijdsmeting sta ik nu geregistreerd als de snelste zwemmer. Voor wat het waard is (helemaal niks dus). Zwemtijd: 3,8 km in 52.51. Niet bijzonder snel, maar harder hoefde niet.
Het was even frustrerend dat ik nr. 207 had en dus mijn tas niet zo snel kon pakken als Gerrit. Zijn tas lag immers vooraan, die van mij ergens in het midden. Bovendien trok ik op weg naar de fiets een wielershirt aan en moest ik nog een gel wegwerken. Daar ging mijn aansluiting met Gerrit. Als tweede de fiets op. Al snel vloog ES Strijk mij voorbij. Nog even geprobeerd om bij te blijven. Dat lukte wel, maar niet in de afgesproken hartslagzone. Daar mocht ik maximaal 10 minuten boven fietsen en binnen die tijd kon het gat met Gerrit niet worden gedicht. Dus afhaken.
Ondertussen haalde Jacob Veenstra mij in en die reed het tempo dat ik ook wilde aanhouden. Gedurende de 180 km haalde nog 2 Belgen en Roeland Smits ons in.
Geen enkel probleem ondervonden op de fiets. Alles verliep voorspoedig. Geen dipje, geen maagproblemen, geen kou door de stortbuien .. helemaal niks. Alleen koste het even inspanning om na 4 x (!!) plassen de aansluiting telkens terug te vinden. Maar hier werd ik steeds handiger in. In ieder geval wist ik zeker dat ik niet te weinig aan het drinken was. Fietstijd: 4.43.53
Omdat mijn benen toch wel zwaar en hier en daar wat zuurder werden, vreesde ik even voor de overgang naar het lopen. Maar ook hier totaal geen problemen. Als 7e begon ik aan het lopen.
Even ritme zoeken na de wissel en mij strak houden aan het plan. Dat ging super. De eerste ronde van 14 km liep ik erg makkelijk en relaxed (en bovendien wederom met een plaspauze) net onder de 57 minuten. Wow .. dat is goed, dacht ik nog. Inmiddels had ik ook twee atleten ingehaald en lag ik 5e.
Maar na 20 km kwam Jacob Veenstra mij voorbij. Hij vroeg: “wat is er met jou aan de hand”. Eerlijk gezegd had ik tot dan toe geen idee dat het zo langzaam ging. Ik keek naar mijn hartslag: huh .. 10 slagen gedaald. WTF! Hoe kan dat nou. En mijn tempo was blijkbaar zo laag dat ik binnen 5 km ongeveer 3 minuten heb verloren op Jacob. Snel een extra gel maar het was te laat, 2 km later stond ik volledig stil en was ik op, leeg en voelde mij verschrikkelijk klote.
Het kan niet anders dan te weinig voeding. De koude stortbuien hebben waarschijnlijk ook nog de extra energie gekost. We sprongen op de fiets met 12 graden. Onderweg liep de temperatuur op naar 18 graden maar daalde tijdens een bui weer naar 12 graden.
Sommige atleten presteren erg goed tijdens hun debuut op de hele triatlon. Anderen hebben wat meer ervaring nodig.
Media:
Eigen (amateur) opnamen
Beelden omroep Flevoland
Beelden triatlon.tv
Geen opmerkingen:
Een reactie posten