Vanmiddag op de expo Interbike onhulde Gerard Vroomen en Phil White de nieuwe Cervelo P4. Zonder twijfel de meest aerodynamische fiets op aarde. Je kunt hem mooi vinden of lelijk; snel is hij in ieder geval. Klik op de foto voor een grotere afbeelding.
Enkele highlights:
- achterrem geintegreerd in frame - bidon geintegreerd in de onderbuis - meer aerodynamische vormen in (onder meer) liggende achtervork
Prijs: € 4099 voor het frame Frame leverbaar in Nederland in januari 2009
Op de Bikemotion is de P4 in het echt te bewonderen.
Ik had mij al een tijdje geleden inschreven voor de triatlon van Spijkenisse, maar ik besloot pas de avond voor de wedstrijd om te starten. De slijtageslag op het WK in Almere had mijn lichaam een flinke klap gegeven. Het herstel duurde langer dan ik gewend was (maar goed ... ik had ook nog nooit een wedstrijd langer dan een halve triatlon gedaan dus zoveel was ik nog niet gewend).
Het is een snel en makkelijk zwemparcours in Spijkenisse: 750 m heen en 750 m terug. Wederom was ik goed weg en de eerste 200 m voerde ik het zwemmen aan. Vincent Bohm kwam voorbij samen met een onbekende (die ik na het zwemmen niet meer heb gezien). Ik moest behoorlijk doorzwemmen om daar bij te blijven maar dat ging goed.
Eenmaal op de fiets ontstond er een groepje vooraan in de wedstrijd met Vincent Bohm, Carlo van den Bergh, Wim Korving en ik. Behalve dat Vincent wegviel door pech gebeurde er niet zo veel. Ik had overigens geen idee hoeveel voorsprong wij op dat moment hadden.
De eerste helft van het lopen heb ik het rustig aan gedaan. Ik wist dat ik op dit moment beter loop dan Carlo en Wim. Maar ik moest nog wel in de gaten houden of achter ons nog personen aan een opmars bezig waren.
Na ongeveer vijf kilometer zag ik dat iemand inderdaad aan een opmars bezig was en dat was het moment waarop ik ben gaan versnellen. De eerste helft van de 10 km liep ik in 18.02, de tweede helft in 16.50. Dat was ruim voldoende om de overwinning veilig te stellen. Rene Poppe en Vincent Bruins waren de atleten die tijdens het lopen veel terrein hebben goed gemaakt. Zij eindigden als 2e en 3e.
foto's: P.A. de Jong
Uitslag: 1) Eddy Lamers 2.01.05 2) Rene Poppe 2.01.39 3) Vincent Bruins 2.01.45 4) Wim Korving 2.01.54 5) Carlo van den Bergh 2.02.31 6) Bas ten Harkel 2.03.55 7) Frans van Heteren 2.07.26
Mijn eerste triatlon langer dan een halve vond plaats op een wereldkampioenschap. Door je gelijk te kunnen meten met de wereldtop weet je precies waar je staat. Tot 22 km lopen was mijn achterstand op de wereldkampioen "slechts" 14 minuten en streed ik mee om een top 10 klassering. Op 20 km voelde ik mij nog ontzettend goed. Waar kwam dan die ommekeer vandaan?
Dehydratie!
Via de evaluatie met mijn trainer en met de bondscoach kwam ik er achter dat vochttekort de oorzaak is geweest van mijn plotselinge inzinking. De symptomen die ik had passen hierbij en ook de berekening van mijn vochtiname en verbruik bevestigd dit. Ook mijn hartslagcurve wijst in deze richting. Eigenlijk dus een slordige fout.
Na het fietsen had ik al 1,5 liter meer moeten drinken. Daarnaast heb ik mij tijdens de wedstrijd nooit bezig gehouden met mijn tijden. Ik had daardoor niet in de gaten dat het zwemmen een kwartier langer duurde dan ik vooraf had berekend in mijn voedingsplan. Dat scheelt ook ongeveer een halve liter vocht.
Tijdens het lopen is het bijzonder lastig om veel vocht tot je nemen met maar een paar verzorgingsposten waar water in bekertjes wordt aangegeven. Bij de twee coachposten waar je je eigen drinken aan kon pakken heb ik wel goed gedronken maar dat was lang niet genoeg om al het vochtverlies te compenseren.
Wat een geweldig evenement en wat een fantastische sfeer in Almere afgelopen zondag. Helaas heb ik een dubbel gevoel overgehouden aan deze dag ... Hierbij mijn verslag en de alvast de eerste foto's en (amateur)beelden. De dag begon geweldig goed. Het zwemmen ging uitstekend. Ik had een goede start maar merkte al snel dat een groepje van ongeveer 10 atleten te snel zwom voor mij. Daarop nam ik het besluit om in de tweede groep te zwemmen. In die groep kon ik makkelijk mee. Constant bleef ik in de 2e of 3e positie in die groep om het overzicht te behouden en om te kunnen reageren op anderen. Deze tweede groep kwam met ongeveer 5 minuten achterstand op de eerste groep uit het water. Mijn zwemtijd van 1.05.18 geeft overigens aan dat het zwemmen veel langer was dan de 4 km zoals die bedoeld is. Als eerste Nederlander kwam ik uit het water maar Jerzy Kasemier, Huib Rost en Remy Vasseur zaten vlak achter mij.
De eerste kilometers fietsen gingen ongelofelijk hard. Remy Vasseur kon de aansluiting niet houden. Uiteindelijk onstonden er twee groepen fietsers vooraan die, op een paar uitzonderingen na, gelijk waren aan de eerste twee zwemgroepen. Alhoewel het fietsen in het begin ontzettend hard ging gaf mijn uiteindelijke gemiddelde fietshartslag van 151 aan dat ik het tempo makkelijk aan kon. De 120 km fietsen reed ik in 2.57 uur. De eerste groep reed nog ongeveer 3 minuten sneller. Het eerste loopgedeelte ging ontzettend goed. Ik had met mijzelf afgesproken om de eerste 20 km niet boven de hf 160 uit te komen. En met die hartslag liep ik één van de betere tussentijden van het hele veld. Op dat moment lag ik op de 12e plaats. Maar na ongeveer 22 km was het over en uit .... Wat er gebeurde was iets wat ik nog nooit had meegemaakt. De coordinatie verdween compleet en ik kreeg een waas voor mijn ogen. Na een paar minuten moest ik noodgedwongen in de berm gaan liggen. Ik heb daar zeker 5 minuten gelegen. Toen ik weer enigszins bij zinnen was besloot ik dat ik kosten wat kost de finish moest halen. Ik heb het vertrouwen gekregen om op dit WK in eigen land te kunnen starten en niet finishen was geen optie. Al wandelend afgewisseld met stukjes hardlopen heb ik uiteindelijk de finish bereikt. Dat ik door dit gigantische oponthoud nog maar 9 plaatsen heb verloren viel mij achteraf gezien erg mee. Uiteindelijk 21e van de wereld en 3e Nederlander in 6 uur, 19 minuten en 18 seconden. Al met al was dit een geweldige ervaring waarin ik heel veel heb geleerd. Ik ben ontzettend blij dat ik dit WK in eigen land heb meegemaakt.
