Hier mijn laatste bericht over het WK.
Mijn eerste triatlon langer dan een halve vond plaats op een wereldkampioenschap. Door je gelijk te kunnen meten met de wereldtop weet je precies waar je staat. Tot 22 km lopen was mijn achterstand op de wereldkampioen "slechts" 14 minuten en streed ik mee om een top 10 klassering. Op 20 km voelde ik mij nog ontzettend goed. Waar kwam dan die ommekeer vandaan?
Dehydratie!
Via de evaluatie met mijn trainer en met de bondscoach kwam ik er achter dat vochttekort de oorzaak is geweest van mijn plotselinge inzinking. De symptomen die ik had passen hierbij en ook de berekening van mijn vochtiname en verbruik bevestigd dit. Ook mijn hartslagcurve wijst in deze richting. Eigenlijk dus een slordige fout.
Na het fietsen had ik al 1,5 liter meer moeten drinken. Daarnaast heb ik mij tijdens de wedstrijd nooit bezig gehouden met mijn tijden. Ik had daardoor niet in de gaten dat het zwemmen een kwartier langer duurde dan ik vooraf had berekend in mijn voedingsplan. Dat scheelt ook ongeveer een halve liter vocht.
Tijdens het lopen is het bijzonder lastig om veel vocht tot je nemen met maar een paar verzorgingsposten waar water in bekertjes wordt aangegeven. Bij de twee coachposten waar je je eigen drinken aan kon pakken heb ik wel goed gedronken maar dat was lang niet genoeg om al het vochtverlies te compenseren.
Conclusie: wederom heel veel geleerd!
Op naar 2009!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten